Adoptie uit Indonesië
Tussen 1976 en 1983 zijn ongeveer 3500 kinderen uit Indonesië door Nederlandse ouders geadopteerd. Helaas blijken de adoptiepapieren vaak niet te kloppen.
De moeders die in de adoptiedossiers worden genoemd blijken dan na DNA-onderzoek niet de werkelijke moeder te zijn. Soms blijken kinderen onder valse voorwendselen bij hun biologische moeder te zijn weggehaald en zijn zij door handelaren verkocht.
In 1983 heeft Indonesië vanwege de vele misstanden internationale adoptie verboden. In 2017 heeft Zembla hier aandacht aan besteed in de documentaire “adoptiebedrog”.
Op zoek naar de moeders
De biologische moeders bevonden (en bevinden) zich vaak in het kwetsbaarste deel van de samenleving. Zij hebben vrijwel geen mogelijkheden aan hun lot te ontsnappen.
Wij zien het als onze missie deze moeders in Indonesië te vinden, hen te steunen en hen de mogelijkheid te bieden hun verhaal te vertellen en herenigd te worden met hun kinderen (als ook hun kinderen dit wensen).
DNA
Om deze reden hebben we in 2019 besloten een stichting (Ibu Indonesia) op te richten om zoveel mogelijk moeders die eind jaren zeventig, begin jaren tachtig een kind voor adoptie in Indonesië hebben afgestaan (of is afgenomen) de mogelijkheid te bieden om door middel van DNA-onderzoek hun afgestane kind terug te vinden.
We willen deze moeders in de gelegenheid stellen een DNA-test te doen waarmee zij hun DNA kunnen laten verwerken in een DNA-bank.
Veel geadopteerden hebben dit inmiddels ook gedaan, waardoor de kans op een match aanwezig is. Hoe meer moeders we kunnen vinden en in de gelegenheid stellen DNA af te staan, hoe groter de kans op een match.
Waarom DNA?
Veel dossiers kloppen niet. Geadopteerden die de moeder die in hun dossier wordt genoemd terugvinden, komen er dan achter dat deze “moeder” geen moeder is van een geadopteerd kind. Of ze is wel moeder, maar haar identiteitskaart is door de adoptiebemiddelaars voor meerdere kinderen gebruikt, waardoor ze op papier meerdere kinderen heeft die voor adoptie zijn afgestaan, terwijl ze in werkelijkheid maar één kind heeft afgestaan.
Ook zijn kinderen verwisseld. Zoals uit krantenartikelen uit die tijd blijkt werden de baby’s soms met wel 12 tegelijk uit de dorpen naar de stad gebracht. Hierbij zijn niet altijd de juiste gegevens bij elk kind bewaard gebleven. Soms is informatie over de afkomst van de baby opzettelijk achtergehouden en gewijzigd in het dossier om te voorkomen dat de kinderhandel werd ontdekt.
Kinderen die geboren werden in een dorp en hier werden opgehaald door bemiddelaars, kregen vaak een geboorteakte uit Jakarta.
Tot slot is het voorgekomen dat geadopteerden die op zoek gingen naar hun moeder via de organisaties die genoemd worden in hun dossier, naar nu blijkt, waarschijnlijk moedwillig, naar verkeerde moeders werden gebracht zodat zij vervolgens jarenlang geld konden sturen naar “familieleden” in nood.
Een DNA-test is daarom altijd noodzakelijk. Kies hierbij voor een DNA-test bij een DNA-bank zoals MyHeritage. Zo geef je de moeder, als je niet haar kind blijkt te zijn, toch de kans haar kind te vinden. Ook help je hier een andere geadopteerde mee.
Help mee! en geeft de moeders een kans hun kind terug te vinden >>
Het bestuur van de Stichting Ibu Indonesia bestaat uit Nani Keizer, Patricia Steenstra en Berber Swart.
Nani Keizer (secretaris)
In 1982 ben ik geadopteerd en ben ik vanuit Jakarta naar Nederland gekomen. Helaas heb ik ook te horen gekregen dat ik illegaal afgestaan ben, dit omdat de moeder uit mijn dossier gevonden is, maar helaas heeft zij toegegeven dat zij destijds alleen voor baby’s zorgde die binnenkwamen. Ook na DNA-onderzoek bleek er geen match te zijn. Helaas liep ik ook in mijn 2e zoektocht op een dood spoor. Mijn inzet in deze Stichting is groot en ik zie dit als een mooi alternatief voor de moeders in Indonesië en voor geadopteerden die vastlopen in hun zoektocht. Door een DNA-test te doen hopen wij dat er op deze manier matches uit voortkomen. Hoe mooi en waardevol zou dat zijn. Ik ben Holistisch Therapeut in opleiding en wil mij gaan specialiseren in de hechtingsproblematiek. Daarnaast werk ik als begeleider binnen een zorginstelling.
Patricia Steenstra (penningmeester)
Volgens mijn geboortepapieren is mijn naam Irawati en ben ik in 1981 geboren in Jakarta. Helaas is de inhoud van mijn adoptiedossier vals, net zoals dat van zoveel anderen die in dezelfde periode vanuit Indonesië naar Nederland zijn gekomen. DNA-onderzoek heeft dit inmiddels uitgewezen.
Misschien is mijn moeder wel op zoek naar mij of beschikt een andere geadopteerde over mijn gegevens. Om deze reden ben ik gedreven om zoveel mogelijk moeders op te sporen om DNA bij af te laten nemen en de moeders en de kinderen (mochten zij dit beiden wensen) met elkaar in contact te brengen.
In het dagelijks leven ben ik echtgenote, moeder en werk ik fulltime als management assistent. Ik hoop in de nabije toekomst mijn gezin eens mee te kunnen nemen naar het mooie Indonesië en daar te genieten van het eten en de mensen.
Berber Swart (voorzitter)
Zelf ben ik niet geadopteerd maar heb wel een sterke band met Indonesië. Mijn vader en schoonmoeder zijn geboren in Yogyakarta. Onze familiegeschiedenis is verbonden met Indonesië. Misschien juist omdat ik mij zo bewust ben van deze familiegeschiedenis kan ik mij niet goed voorstellen hoe het leven zou zijn zonder deze kennis.
In mijn professionele leven ben ik advocaat, gespecialiseerd in het straf- en vreemdelingenrecht en ben ik docent aan de Hanzehogeschool.
Ik hou van Indonesië, van de taal, van de enorme veerkracht die de mensen hebben, van de gastvrijheid en gezelligheid, van het eten, van de creativiteit en betrokkenheid die ik daar vaak heb mogen ervaren.
Om deze reden zet ik graag mijn kennis en mogelijkheden in om de moeders in Indonesië te steunen.
Voortgang
Na lange tijd gehinderd te zijn geweest door de beperkingen die corona met zich meebracht, hebben we nu gelukkig weer de mogelijkheid moeders te zoeken. De afgelopen weken hebben we verschillende moeders (of hun familie) kunnen opsporen en hen geholpen met het het afnemen en opsturen van DNA naar de databank van MyHeritage. In totaal hebben we het DNA van ongeveer 15 moeders of families die op zoek zijn naar hun kind of broer of zus op kunnen sturen naar MyHeritage.
Daarnaast hebben we al meer dan 30 dossiers geanalyseerd en veel geadopteerden meer duidelijkheid kunnen geven over hun afkomst.
Het een bewuste keuze geen foto’s en geen namen van de moeders, gevonden families of geadopteerden voor wie wij werken op onze website of social media te plaatsen. Wij garanderen dat wij absoluut vertrouwelijk met alle verstrekte gegevens omgaan en merken dat dit wordt gewaardeerd.
Omdat de moeders zich in een afhankelijke positie bevinden kan het zijn dat als wij om toestemming vragen, zij zich gedwongen voelen hiermee in te stemmen. Om dit te voorkomen hebben wij besloten deze vraag niet te stellen. Om deze reden delen wij het resultaat van het DNA-onderzoek ook alleen met de betrokken personen.
Wil je weten wat wij voor jou of je familie kunnen betekenen? lees meer>>> of kijk voor het laatste nieuws op de berichtenpagina>>>
Help mee zodat we zoveel mogelijk moeders kunnen laten opnemen in de DNA-databank!
(Photo by William Manuel Son)