Cursus voor onze zoekers

adoption search

Vandaag ging een bijzondere cursus van start.
Onze enthousiaste zoekers afkomstig uit heel Java verzamelde zich, klaar om hun vaardigheden naar een hoger niveau te tillen. Deze cursus zal hen de kennis en tools geven om zoektochten voor geadopteerden op een professionele manier te begeleiden.

De cursus werd mogelijk gemaakt door een unieke samenwerking tussen docenten, sprekers en andere deskundigen uit Nederland en Indonesië. Deze experts, ieder zeer deskundig op hun eigen vakgebied en met ervaring in het begeleiden van zoektochten, stonden vandaag paraat om hun kennis te delen en de deelnemers te inspireren.

De zoekers leerden over de verschillende aspecten van het begeleiden van een zoektocht: van het opstellen van een effectieve strategie tot het omgaan met onverwachte situaties die kunnen ontstaan tijdens de zoektocht. Dankzij de kennis en vaardigheden die ze opdoen, zullen ze in staat zijn om de zoektochten op een effectieve en professionele manier te begeleiden.

De eerste dag van de cursus was een succes. Morgen gaan de deelnemers verder met dag twee van de cursus.

Wil je ook op zoek? Dit kan kosteloos.
Ook hier hebben we subsidie voor gekregen. Neem contact op voor de mogelijkheden.

The adoption archive of Pelkris in Semarang has been digitalised

Good news! The archive can now be consulted by e-mail by adoptees

With a subsidy from the Dutch government, we were able to digitize the Pelkris archive in Semarang.

For more than 40 years the files have been kept in a bookcase and time began to take its toll. Some documents were no longer in good condition and began to decay. Fortunately, we were still on time for most of the files.

With a lot of patience, our tower of strength, Dadang Supardi, has put together a team with the help of the Rise Foundation from Yogyakarta.
For days they patiently and carefully scanned all the documents. Then the documents were  digitally stored in a specially for this cause developed database.

A huge job, but well worth it.


How did it happen?

dossiers semarang adoptie

The files were kept in a bookcase for more than 40 years


archief Semarang archief Semarang

Dadang Supardi and the team of the Rise Foundation have scanned all documents one by one and entered them into the database, that was specially developed for this purpose.


via zoom zijn we in Semarang   ondertekening door Ibu Indonesiade ondertekening via zoom

 

 

By signing the Memorandum of Understanding, Yth. Ibu Novi Astuti, the chairwoman of Pelkris in Semarang and the Ibu Indonesia Foundation (represented by Mr. Dadang Supardi) confirmed the cooperation so that every adoptee (who was adopted through Uncle Gan) can easily and quickly access his or her file.
(The board of the Ibu Indonesia Foundation was present via Zoom.)


Which files can be found in this archive?

From the 1970s till the early 1980s, about 300 children were adopted with the help of Uncle Gan (Mr. Gan Koen San) from Semarang by European and Australian parents.
Unlike many other organizations, uncle Gan has archived the adoption files so the files have been preserved and can still be consulted.

Gan Koen San (Uncle Gan) was involved with the following foundations at the time:

  • Kegiatan Kesedjahteraan Kanak Fanny (Semarang)
  • Yayasan Panti Asuhan Kristen Eunike (Semarang)
  • Badan Sosial Kristen Agape (in Semarang en Ambarawa)
  • Badan Koordinasi Kegiatan Sosial (Bakorkesos) (Semarang)

He organised adoptions for children from all over Indonesia (so not only for children born in Semarang).

Uncle Gan also sometimes worked with other adoption organizations in Indonesia, like the foundation Pangkuan Si Cilik of Lies Darmadji and Pondok Pelangi (Jakarta) and Panca Dharma (Sukorejo).

In the Sweden he worked with the Swedish Society for International Child Welfare (Doris Thomas).

Children mainly went to the Netherlands, but also to Sweden, Denmark, Australia and Germany.

Do you want access to your file?

Were you adopted with the help of Uncle Gan? And do you want access to your file? That  is very easy now.

  1. Make a copy of your identity card or passport,
  2. fill out the application form,
  3. make a copy of a document from your own adoption file that contains your Indonesian name and the name of your Indonesian mother or parents,
  4. send these three documents to: info@adoptie-indonesie.nl
  5. Transfer 4 euros to IBAN NL86 INGB 0009 3779 84 in the name of Stichting Ibu Indonesia stating “Pelkris” and your name.

Once your payment has been received, your application (if everything is clear and complete) will be forwarded to a Pelkris employee.
She will search in the digital database. If your file is found, you will receive a copy of the documents by email. If nothing has been found, we will also contact you.

You don’t have all the information we ask for? Fill in the form with the information you do have and we will contact you.

The 4 euros are for Pelkris and will be used by Pelkris for their social projects.

Application form  >>>

Categorieën Niet gecategoriseerd

Het archief van Pelkris in Semarang is gedigitaliseerd!

Goed nieuws! Het archief is nu op afstand te raadplegen door geadopteerden

Met subsidie van de Nederlandse overheid hebben we het archief van Pelkris in Semarang kunnen digitaliseren.

Ruim 40 jaar hebben de dossiers in een kast gelegen en de tijd begon zijn tol te eisen. Sommige documenten waren niet meer in goede staat en begonnen te vergaan. Gelukkig waren we voor de meeste dossiers nog op tijd.

Met veel geduld heeft onze rots in de branding, Dadang Supardi namens de Stichting Rise uit Yogyakarta een team samengesteld.
Dagenlang hebben ze geduldig en zorgvuldig alle documenten gescand. Deze zijn vervolgens digitaal opgeslagen in een speciaal daarvoor ontwikkelde database.

Een enorme klus, maar zeker de moeite waard.


Hoe is het gegaan?

dossiers semarang adoptie

De dossiers lagen meer dan 40 jaar in een kast


archief Semarang archief Semarang

Dadang Supardi en het team van Stichting Rise hebben alle documenten stuk voor stuk gescand en ingevoerd in de database die speciaal voor dit doel ontwikkeld is.


via zoom zijn we in Semarang   ondertekening door Ibu Indonesiade ondertekening via zoom

 

 

Met het ondertekenen van het Memorandum of Understanding hebben Yth. Ibu Novi Astuti, de voorzitster van Pelkris in Semarang en Stichting Ibu Indonesia (vertegenwoordigd door dhr Dadang Supardi) de samenwerking bekrachtigd zodat iedere geadopteerde (die geadopteerd is via oom Gan) makkelijk en snel toegang kan krijgen tot zijn of haar dossier.
(Het bestuur van Stichting Ibu Indonesia was aanwezig via Zoom.)


Welke dossiers zijn opgeslagen?

Van de jaren zeventig tot het begin van de jaren tachtig zijn er ongeveer 300 kinderen via oom Gan (de heer Gan Koen San) uit Semarang geadopteerd door Europese en Australische ouders.
In tegenstelling tot veel andere organisaties heeft oom Gan de adoptiedossiers gearchiveerd en zijn de dossiers hierdoor bewaard gebleven.

Gan Koen San (oom Gan) was indertijd betrokken bij de volgende stichtingen:

  • Kegiatan Kesedjahteraan Kanak Fanny (Semarang)
  • Yayasan Panti Asuhan Kristen Eunike (Semarang)
  • Badan Sosial Kristen Agape (in Semarang en Ambarawa)
  • Badan Koordinasi Kegiatan Sosial (Bakorkesos) (Semarang)

Hij bemiddelde bij adoptie voor kinderen uit heel Indonesië (dus niet alleen voor kinderen die geboren waren in Semarang).

Oom Gan werkte soms ook samen met andere adoptie-organisaties in Indonesië.
Zo werkte hij soms met de stichting Pangkuan Si Cilik van Lies Darmadji en Pondok Pelangi uit Jakarta en Panca Dharma uit Sukorejo.

In Nederland werkte hij met de NVP, BIA en Wereldkinderen en ook met particulieren bemiddelaars.

Kinderen gingen voornamelijk naar Nederland, maar ook naar Zweden, Denemarken, Australië en Duitsland.

Wil je toegang tot je dossier?

Ben je geadopteerd via oom Gan? En wil je toegang tot je dossier? Dat is nu heel gemakkelijk.

  1. Maak een kopie van je identiteitskaart of paspoort,
  2. Vul het aanvraagformulier in,
  3. Maak een kopie van een document uit je eigen adoptiedossier waarop je Indonesische naam en de naam van je Indonesische moeder of ouders staan,
  4. Stuur deze drie documenten naar: info@adoptie-indonesie.nl
  5. Maak 4 euro over op IBAN NL86 INGB 0009 3779 84 t.n.v. Stichting Ibu Indonesia ovv van “Pelkris” en je naam

Zodra de betaling is ontvangen, wordt je aanvraag (als alles duidelijk en compleet is) doorgestuurd naar een Pelkris-medewerkster.
Zij gaat de digitale database doorzoeken. Als je gegevens worden gevonden, ontvang je een kopie van de documenten per e-mail. Ook als er niets gevonden wordt nemen we contact met je op.

Heb je niet alle gegevens waar we om vragen? Vul het formulier in met de gegevens die je wel hebt en wij nemen contact met je op.

De vier euro is bestemd voor Pelkris. Deze vier euro wordt door Pelkris gebruikt voor hun sociale projecten.

Download hier het aanvraagformulier >>>

Trots en Erkenning

adoptie archief indonesie

We hebben bericht ontvangen van de Koninklijke Bibliotheek.

Zij vragen of zij onze website mogen opnemen in het archief van de Koninklijke Bibliotheek!
De Koninklijke Bibliotheek ziet onze website als digitaal erfgoed dat niet verloren mag gaan. Ze willen onze website duurzaam en voor altijd beschikbaar houden voor het publiek en voor toekomstig onderzoek.

De informatie die wij (met jullie hulp!) hebben verzameld wordt gezien als een belangrijk onderdeel van de Nederlandse geschiedenis en samenleving. Dit benadrukt nogmaals hoe belangrijk de informatie is die we hebben verzameld. En hoe belangrijk het is betrouwbare informatie te blijven verzamelen.

Nadat de Commissie interlandelijke adoptie onze website in hun rapport al noemen als bron waarop het rapport is gebaseerd, krijgen we nu ook erkenning van de Koninklijke Bibliotheek.

Dit sterkt ons in onze zoektocht naar de waarheid.

Wil je advies over je eigen dossier? Heb je informatie voor ons? Neem contact op.
Samen staan we sterk!

Categorieën Niet gecategoriseerd

Stop adoptie uit het buitenland

adoptiestop

Maar liefst 14 belangenorganisaties van interlandelijk geadopteerden en 7 experts steunen de oproep van Defence for Children, CoMensha en ICDI aan @ministervRB om definitief te stoppen met het adopteren van kinderen uit het buitenland. Een waterdicht systeem is onmogelijk en de negatieve langetermijngevolgen worden steeds duidelijker.

De Tweede Kamer debatteert er vandaag over. Lees onze oproep hier  >>>

 

Gegrond bezwaar!

WOB adoptie indonesie

Eindelijk heeft het ministerie een beslissing genomen op ons bezwaarschrift tegen de weigering documenten openbaar te maken en het bezwaar is gegrond verklaard! We krijgen alle documenten waar we om hebben gevraagd en het ministerie heeft de proceskosten van meer dan 1000 euro vergoed! 

Dit hele bedrag wordt door Berber aan Ibu Indonesia geschonken. Bedankt Berber

 

 

Categorieën Niet gecategoriseerd

Weeshuistoerisme

weeskinderen

Kinderen zonder ouders werden vroeger in Indonesië in de meeste gevallen opgevangen binnen de familie. Weeshuizen zijn geïntroduceerd in de koloniale tijd. Niet alleen om de kinderen opvang te geven maar ook met het idee hierdoor invloed te kunnen uitoefenen op de opvoeding en scholing van deze kinderen. 

Als kinderen door omstandigheden niet bij hun ouders kunnen opgroeien zijn zij het slechtste af in een weeshuis. Het steunen van gezinnen, pleegzorg of als het echt niet anders kan gezinsvervangende gezinshuizen is een veel betere optie. Helaas zijn weeshuizen nu een nieuw verdienmodel geworden.

Vanuit het Westen gaan toeristen tijdens hun vakantie graag op bezoek in weeshuizen of gaan zij hier een korte periode vrijwilligerswerk doen. Zij betalen voor hun verblijf of voor de optredens van de kinderen of de producten die de kinderen knutselen. 

Doordat een weeshuis hiermee veel geld kan verdienen is het hebben van een weeshuis lucratief. Door de vraag vanuit het Westen wordt er minder geïnvesteerd in hulp aan huis, in pleegzorg en gezinshuizen en worden weeshuizen in stand gehouden of zelfs speciaal voor het toerisme opgericht. Meer dan 80% van de kinderen in weeshuizen in arme landen zijn geen wees hebben nog een ouder.

Toerisme en westers geld kan hierdoor bijdragen aan de uitbuiting van kinderen en belemmert hun toekomst in plaats van dat het hun kansen biedt.

Door de vele mensen die het weeshuis bezoeken en de vrijwilligers die komen en gaan ontstaat hechtingsproblematiek. Kinderen hebben juist behoefte aan vaste verzorgers en privacy. Ook lopen de kinderen risico’s omdat je niet weet of deze toeristen in Nederland een verklaring van goed gedrag zouden kunnen krijgen.

Kinderen horen naar school te gaan. Geen liedjes te zingen voor toeristen of knutselwerkjes te maken voor de verkoop. Ook zij hebben recht op privacy, veiligheid en een privé-en gezinsleven.

Een bezoek aan een weeshuis doet meer kwaad dan goed. Zet je in voor kwetsbare gezinnen en gemeenschappen, zodat de kinderen gewoon thuis kunnen blijven wonen.

Unicef en andere organisaties voeren daarom de campagne #StopWeeshuistoerisme >>>

Doe je mee?

(de foto boven het bericht is slechts ter illustratie, dit is geen weeskind)

Kartini

Kartini

Op 21 april vieren we de verjaardag van Raden Ajeng Kartini.

Wie was Kartini?

Kartini groeide op aan het hof van Jepara. Zij is in 1879 geboren op Java en overleed op 25-jarige leeftijd bij de geboorte van haar eerste kind. Tijdens haar leven deed ze er alles aan ook vrouwen toegang te geven tot onderwijs. Ze was erg intelligent en sprak zich moedig uit tegen de beperkingen die golden voor alle vrouwen. In haar veel te korte leven heeft zij een onuitwisbare indruk gemaakt in haar strijd voor gelijke rechten.

In 1964 is zij erkend als nationale held van Indonesië. Terecht. Te vaak worden de vrouwen in de geschiedenis vergeten.  Elk jaar op haar verjaardag, op 21 april wordt Kartini en haar strijd voor voor vrouwenrechten herdacht. Op deze dag dragen vrouwen batik om respect te tonen aan Kartini en alle moedige vrouwen van Indonesië.

Doe mee met deze batiktraditie en steun de vrouwen in Indonesie>>>>

Categorieën Niet gecategoriseerd

Wat kan je veilig delen op social media?

adoptie Indonesisch kind

Als je in de zorg werkt post je niet op Facebook over een patiënt die je helpt. Als rechtshulpverlener bericht je in principe niet over je cliënten op social media.
Maar wat zíjn nu precies de regels voor het gebruik van Social Media als je voor mensen werkt?

We zochten het uit en kwamen uit op de volgende drie basisregels:

  1. Garandeer geheimhouding
  2. Wees je bewust van de reikwijdte
  3. Zorg voor een evenwichtige berichtgeving

1. Garandeer geheimhouding

Het volgen van de privacywetgeving is niet genoeg.
Werk je voor cliënten of klanten? Dan gaat je zorgplicht verder dan de normale privacyregels. Realiseer je dat de mensen voor wie je werkt van jou afhankelijk zijn, al voelt dit voor jou misschien niet direct zo. Garandeer de anonimiteit van degene die je helpt en publiceer geen tot personen herleidbare informatie. 

Voorbeeld: Een advocaat of een maatschappelijk werker die een bericht post over een zaak (zelfs zonder namen te noemen), overtreedt de gedragsregels, als de gegevens die gedeeld worden terug te leiden zijn tot de persoon om wie het gaat.

2. Wees je bewust van de reikwijdte

Wees je bewust van de reikwijdte die een bericht op social media kan hebben.
Door wie kan het allemaal worden gelezen? Het bericht kan overal ter wereld gelezen worden door mensen die behulpzaam willen zijn, maar ook door mensen die kwaad willen of iets te verbergen hebben. Deze kwaadwillende mensen wil je niet wijzer maken dan ze al zijn. Met de informatie die je ze onbedoeld geeft kunnen ze je juist tegenwerken of proberen van je te profiteren.

Informatie die is gepubliceerd is vaak niet meer te verwijderen en de persoonsgegevens blijven openbaar.

Voorbeeld 1
Je bericht op Facebook over je vakantie. Als je terugkomt is je huis leeggeroofd.

Voorbeeld 2
Organisaties die geld inzamelen voor hulp aan mensen in nood kiezen er soms bewust voor gebruik te maken van de reikwijdte van social media. Door foto’s van het leed te delen zijn mensen immers sneller geneigd geld te geven. Juist ook waar het gaat om kinderen is het doel (geld binnen halen) misschien makkelijker te bereiken als je namen en foto’s deelt, maar de consequenties voor de kinderen (hun leven lang is hun leed of bijvoorbeeld hun medische probleem terug te vinden) is wel een groot offer. 

Andere organisaties kiezen er om deze reden juist bewust voor om geen foto’s en namen te delen. Hierbij zorgen ze ervoor dat alle informatie die ze gebruiken doelmatig is en de informatie niet herleidbaar is tot personen. 

3. Zorg voor een evenwichtige berichtgeving

Bericht niet alleen over negatieve (of positieve) gebeurtenissen, maar zorg er voor dat je berichten een goede afspiegeling zijn van de praktijk, zodat er een eerlijk beeld ontstaat van de mogelijkheden en kansen op een goed resultaat.

Voorbeeld
Een ziekenhuis bericht alleen over patiënten die genezen zijn, maar niet over de patiënten bij wie de behandeling niet aanslaat. Hierdoor ontstaat een vertekend beeld, krijgen patiënten valse hoop en geeft het ziekenhuis geen objectieve voorlichting.
Patiënten hebben, juist vanwege hun afhankelijke positie, recht op een eerlijke en evenwichtige berichtgeving.

Veiligheid en vertrouwen zijn belangrijk voor ons

Wat betekent dit voor ons in de praktijk?

Geheimhouding

Geadopteerden en moeders die onze hulp vragen delen hun informatie vertrouwelijk met ons. Deze informatie is bij ons veilig. Wij zullen geen persoonlijke informatie met derden delen. Om deze reden vind je op onze website en Facebook pagina geen namen en herkenbare foto’s van de mensen die wij bijstaan. We merken dat dit gewaardeerd wordt.

Ook het anoniem vermelden van een uitslag van een DNA-onderzoek of het resultaat van een zoektocht kan voor mensen uit de omgeving herleidbaar zijn en doen wij dus niet. 

Reikwijdte

We publiceren geen privégegevens. We willen voorkomen dat ook de mensen die geen goede bedoelingen hebben, of (opnieuw) willen profiteren, weten wie er zoekt en naar wie er wordt gezocht.

Alleen als de zoektocht helemaal is doodgelopen en er geen andere opties meer zijn kunnen we overwegen, met toestemming van betrokkenen om bepaalde gegevens te delen. Hier heeft het delen van gegevens immers een duidelijk doel: het vinden van familie en kan het niet op een andere wijze bereikt worden (de individuele zoektocht biedt geen mogelijkheden meer)
Hierbij verspreiden we alleen de gegevens die absoluut nodig zijn en worden alle mogelijke consequenties zorgvuldig met de betrokkenen doorgesproken.

Ook kan het soms goed zijn in de pers aandacht te vragen voor misstanden en schrijnende situaties. Ook hier geldt dat er dan sprake is van een duidelijk doel. Ook dit doen we alleen als alle mogelijke consequenties goed zijn doorgesproken en alle betrokkenen er achter staan.

Het publiceren van privé-gegevens mag geen automatisme zijn, alleen een laatste redmiddel waar goed over is nagedacht en wanneer zorgvuldig alle mogelijke gevolgen zijn afgewogen.

Evenwichtige berichtgeving

Hoe gaan we hiermee om in de berichtgeving? Posten we over elke DNA-match die wel klopt? En blijven we stil over elk dossier dat weer vervalst blijkt? Dan ontstaat er een te positief beeld.

Natuurlijk zijn we blij als er een match is. Blij dat het verdriet van een mislukte zoektocht deze geadopteerde en familie bespaard blijft. Toch kiezen wij ervoor niet te berichten over de resultaten van individuele zoektochten. Iedereen met ervaring kent de pijn of de opluchting die na een DNA-test volgt.

Wat kunnen we wel posten?

De afgelopen weken hebben we weer verschillende moeders aan de DNA-databank kunnen toevoegen en het afgelopen jaar hebben we tientallen geadopteerden kunnen helpen met het gratis analyseren van hun adoptiedossier. 

We delen zoveel mogelijk algemene informatie over DNA-testen, adoptieprocedures en andere informatie die behulpzaam kan zijn en die veilig gedeeld kan worden. Ook delen we interessante verhalen en feiten uit Indonesië.
Vertrouwelijke informatie en privéberichten delen we alleen met jou.

Wel zo duidelijk.

 

Waarom een DNA test? Is een DNA-test altijd nodig?

DNA test adoptie

Stel je vindt je familie in Indonesië op basis van de gegevens uit je adoptiedossier. De namen en andere gegevens kloppen en de familie bevestigt alle informatie die ook in de stukken wordt vermeld.

Helaas blijkt dat zelfs in deze situatie toch een DNA-test nodig is om zeker te weten dat je familie gevonden is:

  • De adoptie-stichtingen gebruikten soms hetzelfde verhaal en dezelfde gegevens voor verschillende baby’s. De adoptiedossiers van verschillende geadopteerden zijn dan vrijwel identiek. Beide geadopteerden komen dan bij dezelfde moeder uit, terwijl deze moeder maar één kind voor adoptie heeft afgestaan.

 

  • Als de baby’s door tussenpersonen vanuit de dorpen naar Jakarta waren gebracht, verbleven de baby’s op verschillende plekken. In de kranten uit de jaren tachtig wordt al melding gemaakt van baby’s die op de vliering van een huis zijn aangetroffen. Zelf hebben we gesproken met een vrouw die indertijd de baby’s verzorgde als ze in Jakarta aan kwamen. Dit proces verliep niet geordend. Als er al bedjes waren sliepen meerdere baby’s in hetzelfde bedje. Hierdoor zijn baby’s verwisseld.

 

  • Verder is het voorgekomen dat er door geadopteerden gezocht is met behulp van dezelfde mensen die indertijd verantwoordelijk waren voor de illegale adopties. Het vermoeden is dat deze mensen nog een keer geprobeerd hebben aan de adoptie te verdienen door een moeder die niet werkelijk de moeder is, aan te wijzen, en vervolgens geld te vragen (voor bijvoorbeeld levensonderhoud, huisvesting of andere kinderen die naar school moeten). Zo is er nog een keer aan de adoptie verdiend.

Het is heel pijnlijk te bedenken dat geadopteerden opnieuw slachtoffer zijn geworden door geen DNA-test af te nemen.

Ons advies is daarom altijd een DNA-test te doen.

Kies voor een DNA-test van een DNA-bank (bijvoorbeeld MyHeritage), zodat als er geen match met jou is, je de moeder en een andere geadopteerde, toch de kans biedt elkaar te vinden.

error: