Inleiding
Tussen 1977 en 1983 zijn ongeveer 3500 kinderen uit Indonesië door Nederlandse ouders geadopteerd. Helaas blijken de adoptiepapieren vaak vervalst en zijn de meeste kinderen geen wees. De moeders die in de adoptiedossiers worden genoemd blijken na DNA-onderzoek vaak niet de werkelijke moeder te zijn. Soms zijn kinderen onder valse voorwendselen bij hun biologische moeder weggehaald en door handelaren verkocht. In 2017 heeft Zembla hier aandacht aan besteed in de documentaire “adoptiebedrog”. In 1983 heeft Indonesië vanwege de vele misstanden internationale adoptie verboden.
De biologische moeders bevonden (en bevinden) zich vaak in het kwetsbaarste deel van de samenleving. Zij hebben vrijwel geen mogelijkheden aan hun lot te ontsnappen.
Wij zien het als onze missie deze moeders in Indonesië te vinden, hen te steunen en hen de mogelijkheid te bieden hun verhaal te vertellen en herenigd te worden met hun kinderen (als ook hun kinderen dit wensen).
Om deze reden hebben we dit jaar, in 2019, besloten een stichting op te richten om zoveel mogelijk moeders die eind jaren zeventig, begin jaren tachtig een kind voor adoptie in Indonesië hebben afgestaan (of is afgenomen) de mogelijkheid te bieden om door middel van DNA-onderzoek hun afgestane kind terug te vinden.
De kinderen die tussen 1977 en 1983 zijn geadopteerd, zijn nu ongeveer tussen de 36 en 50 jaar oud. De meeste moeders zijn nu dus ouder dan 60 jaar. Dit betekent dat we niet veel tijd meer hebben. Gezien de leeftijdsverwachting in Indonesië en de moeilijke omstandigheden waar veel moeders in verkeren (waardoor hun levensverwachting waarschijnlijk nog lager is) is het noodzakelijk dat we voortvarend te werk gaan om ons doel te bereiken.
De moeders verkeerden vaak in moeilijk omstandigheden. Armoede, familieproblemen, psychische problemen; ze stonden er vaak alleen voor, zodat ze niet veel keuze hadden. Vaak dragen ze hun verlies in stilte. Ook nu leven zij vaak nog in armoedige omstandigheden, velen zijn analfabeet. Zij hebben geen enkele mogelijkheid een zoektocht te starten, op facebook te zoeken of hulp te vragen. Ze hebben een geld, geen toegang tot computers en internet en zijn bang om hun verhaal met de autoriteiten te delen uit schaamte en angst.
We willen deze moeders in de gelegenheid stellen een DNA-test te doen waarmee zij hun DNA kunnen laten verwerken in een DNA-bank. Veel geadopteerden hebben dit inmiddels ook gedaan, waardoor de kans op een match aanwezig is. Hoe meer moeders we kunnen vinden en in de gelegenheid stellen DNA af te staan, hoe groter de kans op een match.
Niet alleen voor de moeders, maar ook voor de geadopteerden is het belangrijk dat ook de moeders in de DNA-bank worden opgenomen. Vaak is dit voor hen nog de enige mogelijkheid om hun moeder te vinden.
Om dit doel te kunnen bereiken is het noodzakelijk dat wij over goede contacten in Indonesië beschikken, dat we over DNA-kits beschikken en energie steken in het krijgen van naamsbekendheid. Gelukkig beschikken we over deze contacten met wie we snel en goed kunnen communiceren.
Het vinden van de moeders het winnen van hun vertrouwen zal moeilijk zijn. We moeten hiervoor creatief zijn, de lokale situatie en cultuur goed kennen en werken met geduldige en betrouwbare contactpersonen ter plekke. We moeten heldere werkafspraken maken en goede controle houden zodat we zeker weten dat we het goede DNA ontvangen, de kosten laag blijven en mensen met verkeerde bedoelingen geen geld aan ons kunnen verdienen en vat op ons krijgen. Om deze reden is het extra belangrijk dat we de regels met betrekking tot privacy goed volgen.
Ook het vinden van voldoende fondsen zal een uitdaging zijn. Het is belangrijk dat we inzichtelijk maken welke noodzakelijke kosten er zijn, hoe we deze kosten zo laag mogelijk houden.
In Nederland verwachten we dat we het werk met drie bestuursleden in eerste instantie goed aankunnen. Alle drie zijn we gemotiveerd en actief om ons doel te bereiken.
In 2019 hebben we met behulp van MijnRoots voor 14 moeders een gratis DNA-kit ontvangen van MyHeritage. Het doel is deze moeders nog in 2019 te bezoeken en hun DNA veilig te stellen.
In 2020 hopen we nog 50 moeders gevonden te hebben en hun DNA te hebben opgestuurd naar een DNA-bank. Als we meer moeders kunnen vinden zullen we ons doel natuurlijk naar boven bijstellen.
Missie en visie
Wij dromen dat iedere moeder en elk kind dat elkaar door adoptie uit het oog is verloren en elkaar zou willen terugvinden, hierin slaagt.
Wij maken onze droom waar met een ieder die ons hierin wil steunen, met een ieder die zich kan voorstellen hoe ontzettend moeilijk het is voor een moeder haar kind te moeten missen, om niet over de mogelijkheden te beschikken je kind groot brengen in een omgeving die je zou wensen. Wij willen deze pijn wegnemen en deze moeders zo veel mogelijk laten zien waar hun kinderen terecht zijn gekomen.
Wij vinden het belangrijk dit vanuit een professionele organisatie te doen, waarin we duidelijke regels volgen met betrekking tot privacy, bejegening en financiën.
We willen een helder financieel beleid voeren, gebaseerd op duidelijk afspraken waarbij we de kosten zo laag mogelijk houden.
We willen werken in een veilige omgeving waarin we elkaar respecteren, positief benaderen en vertrouwelijk omgaan met privégegevens.
We beperken onze werkzaamheden zoveel mogelijk tot het hoofddoel, zodat de alle middelen hierop kunnen worden ingezet.
Doelstelling
Het ondersteunen van de moeders in Indonesië die in het verleden een kind voor adoptie hebben (moeten) af(ge)staan.
In de statuten staat dit als volgt omschreven:
Artikel 2.
2.1. De stichting heeft ten doel:
Het (doen) vinden van moeders (en hun familie) in Indonesië:
– van wie een kind voor adoptie in een ander gezin is opgenomen en
– die niet weten waar dit kind zich nu bevindt en
– hen bij te staan bij hereniging, en
– het (doen) leveren van een bijdrage aan het welzijn van de moeders die hun kind zoeken;
zulks in de meest ruime zin van het woord.
2.3. De stichting beoogt niet het maken van winst.
Concreet betekent dit dat we de komende jaren zoveel mogelijk moeders gaan benaderen om DNA af te staan voor de databank van MyHeritage zodat zij herenigd kunnen worden met hun kinderen.
Strategie en werkwijze
In de statuten staat omschreven:
2.2. De stichting tracht dit doel onder meer te bereiken door:
a. Het (laten) doen van onderzoek;
b. Het (doen) behartigen van de belangen van de moeders die hun kind zoeken;
c. Het (doen) bieden van informatie over de activiteiten van de stichting, onder andere door gebruikmaking van de verschillende beschikbare vormen van media;
d. Samen te werken met diverse relevante organisaties en instellingen;
e. Het (doen) bieden van advies en/of begeleiding
f. Het (doen) organiseren van evenementen, activiteiten en/of bijeenkomsten;
g. Het doen of laten verrichten van alle verdere handelingen, die met het vorenstaande in de ruimste zin verband houden of naar het oordeel van haar bestuur daartoe bevorderlijk, nuttig en/of gewenst kunnen zijn.
In de praktijk richten wij ons het komende jaar voornamelijk op de volgende werkzaamheden:
Onderzoek
- het vinden van moeders
- het bezoeken van de moeders
- het beheren van de MyHeritage accounts
Het bieden van informatie
Samenwerking
a.) Het vinden van moeders
Naamsbekendheid
Om deze doelen te bereiken is het van belang dat we een beroep kunnen doen
op een groot netwerk en samenwerken. We werken zoveel mogelijk samen om zoveel
mogelijk moeders te bereiken. Verder vragen we aandacht via bijvoorbeeld onze
website, Facebook en in media voor de moeders in Indonesië en het DNA-project.
Een goede naamsbekendheid helpt bij zowel het vinden van moeders als het werven
van fondsen.
Ook kunnen we in de toekomst via de Indonesische crowdfunding organisatie
Kitabisa proberen zowel moeders te bereiken als fondsen te werven.
Adoptiedossiers
Ook als geadopteerden nog niet op zoek zijn zullen we hen vragen ons de
gegevens van de “moeder-op-papier” te verstrekken en de gegevens van de getuigen
die genoemd worden in de stukken, zodat we het DNA veilig kunnen stellen. In de
praktijk is het namelijk vaker voorgekomen dat de moeder die genoemd wordt in
de papieren wel een kind heeft afgestaan voor adoptie, alleen niet het kind dat
in de papieren wordt genoemd. Om deze reden is het nuttig wel alle vrouwen die
in adoptiepapieren worden genoemd in de gelegenheid te stellen hun DNA af te
staan.
b.) Het bezoeken van de moeders
Betrouwbare vrijwilligers
Het bezoeken van de moeders moet altijd gebeuren door een vrijwilliger. Altijd door iemand “van buiten” die de moeders niet kent en betrouwbaar is. We moeten er voor waken dat er geen fouten worden gemaakt wordt met namen of DNA uit slordigheid of financieel (of ander) belang. Op afstand is moeilijk in te schatten wie betrouwbaar is, daarom sturen we nooit een DNA-kit rechtstreeks naar de moeder of omgeving maar altijd via een onafhankelijke derde.
Deze vrijwilliger moet hart hebben voor de zaak, goed met mensen kunnen omgaan, kunnen rapporteren en redelijke (geen hoge) onkosten maken en de kosten kunnen verantwoorden. Gelukkig hebben we veel contacten in Indonesië waar we een beroep op kunnen doen en die bereid zijn als vrijwilliger voor ons te werken. Wel is het noodzakelijk dat deze vrijwilligers een onkostenvergoeding ontvangen. Het is niet redelijk van het te verlangen dat zij alle onkosten die zij voor ons maken uit eigen zak zouden betalen.
Achtergrondinformatie
Bij het bezoek aan de moeders willen we voor zover mogelijk ook de achtergrond van de moeders in kaart brengen, zodat deze informatie bewaard blijft voor haar kind, als de zoektocht te lang duurt en de moeder komt te overlijden voordat zij herenigd wordt met haar kind.
Vaak komen de moeders uit bepaalde dorpjes of steden waar meerdere kinderen zijn afgestaan. Hier kunnen we rond vragen wie moeders kent die een kind hebben afgestaan.
c.) MyHeritage accounts
Vanuit de stichting worden de accounts bij MyHeritage en de
dossiers beheerd. Als er sprake is van een match wordt de moeder (ook weer via
een lokale contactpersoon) zo snel mogelijk geïnformeerd en wordt overlegd hoe
het contact tussen moeder en kind het beste kan verlopen.
Het is belangrijk dat de dossiervorming zorgvuldig geschiedt. Om de dit goed te
laten verlopen maken we een protocol waarin de werkwijze precies wordt
omschreven, zodat fouten worden uitgesloten en we altijd alle noodzakelijk
stappen nemen.
Het bieden van informatie
De Stichting probeert via de website overzichtelijk relevante informatie te verschaffen over de adoptieprocedure zoals deze in het verleden werd gevolgd en relevante achtergrond informatie. Op basis van onze ervaring en informatie die we ontvangen kunnen we deze informatie aanvullen zodat we een compleet beeld krijgen van de adoptiepraktijk zoals deze eind jaren zeventig, begin jaren tachtig bestond. Hierbij worden de regels met betrekking tot de privacy gerespecteerd.
Samenwerking
De stichting werkt zoveel mogelijk samen met andere organisaties en deskundigen.
Organisatie en bestuur
Het bestuur
Het bestuur wordt gevormd door:
Patricia Steenstra (penningmeester),
Nani Keizer (secretaris) en
Berber Swart (voorzitter).
U kunt de stichting bereiken via:
Postbus 1615
9701 BP Groningen
Email: info@adoptie-indonesie.nl
Website: www.adoptie-indonesie.nl
KvK-nummer 76461602
RSIN 860631291
Een ANBI status is aangevraagd.
De stichting heeft een bankrekening aangevraagd bij de ING.
Beloningsbeleid
Het bestuur werkt onbezoldigd en ontvangt alleen als het niet anders kan een reiskostenvergoeding (binnen Nederland).
Het bestuur voert alle werkzaamheden met zo min mogelijk kosten uit en maakt zoveel mogelijk gebruik van hun beschikbare netwerk om vrijwilligers te vinden voor bepaalde werkzaamheden (maken van de website, vertaalwerkzaamheden etc.)
Interne organisatie
Voor 1 juni wordt de jaarrekening over het afgelopen boekjaar opgemaakt.
Het bestuur vergadert minimaal 3 keer per jaar. Na elke vergadering wordt een besluitenlijst vastgesteld. De stichting heeft geen werknemers
Het werk van de stichting is gebaseerd op de statuten en het beleidsplan. De werkwijze is verder vastgelegd in protocollen en documenten.
Bij de uitvoering van de werkzaamheden wordt om een uniforme werkwijze en kwaliteit te garanderen, gebruik gemaakt van de volgende protocollen en documenten:
-de verklaring/brief voor de moeder
-regeling onkostenvergoeding Indonesië
-werkwijze dossiervorming en beheer account MyHeritage
-privacy
-contacten met derden
Financiën en het werven van gelden
Om ons werk goed te kunnen doen is geld nodig.
Kosten
We werken louter met vrijwilligers en brengen de moeders geen kosten in rekening.
We werven fondsen en sponsoren om de DNA-kits gratis voor de moeders ter beschikking te kunnen stellen en om de onkosten (bijvoorbeeld reiskosten van onze contactpersonen ter plekke en portokosten) te kunnen voldoen.
Schrijnende situaties
Op termijn willen we, als dit financieel haalbaar is, de moeders die op of onder het bestaansminimum leven ondersteunen.
DNA-kits van MyHeritage
We hopen dat MyHeritage ons wil sponsoren met gratis DNA-kits. Dit is aangevraagd, maar hier is geen reactie opgekomen.
Soms is het mogelijk gebruik te maken van een ProBono-actie van MyHeritage. Deze actie houdt in dat MyHeritage gedurende een beperkte periode gratis DNA-kits beschikbaar stelt, en dat geadopteerden of moeders hierop kunnen intekenen. Het is echter onzeker of en wanneer MyHeritage weer zo’n actie start. Er staat een link op onze website naar deze mogelijkheid en we houden in de gaten wanneer MyHeritage weer deze mogelijkheid biedt. Omdat het onzeker is of en wanneer deze mogelijkheid weer wordt geboden kunnen we hier niet op wachten.
In 2019 hebben we in samenwerking met MijnRoots via dit ProBono project 14 DNA-kits voor 14 moeders ontvangen. Twee moeders zijn inmiddels bezocht en hebben DNA afgestaan.
Als het Pro Bono project niet openstaat dan kunnen er DNA-kits worden aangeschaft voor ongeveer 60 euro per stuk.
Overige kosten
Afhankelijk van de woonplaats van de moeders komen hier nog reis- en verblijfkosten voor onze vrijwilligers ter plekke bij (ongeveer 50 euro per dag). Als er DNA is afgenomen bedragen de porto kosten (naar de VS) ongeveer 30 euro per stuk. Verder zijn er bankkosten (ook voor de internationale overschrijvingen) en portokosten om de DNA-kits naar Indonesië te sturen (ongeveer 16 euro per pakket).
Het doel is om het eerste jaar (2020) 50 moeders te vinden.
Begroting
De kosten bedragen dan:
50 DNA-kits a 60 euro = 3000 euro
50 maal de porto (30 euro) naar de VS = 1500 euro
50 maal 1 dag onkosten (50 euro) vergoeding = 2500 euro
Overige kosten
(porto naar Indonesië, bankkosten, kosten website, kosten oprichtingsakte, inschrijving KvK
porto binnen Nederland etc) 1000 euro
TOTAAL 8000 euro
Fondswerving
Dit geld willen we werven bij fondsen, kerken, particulieren, sponsoring en crowdfunding. Hierbij willen we creatief zijn en zoveel mogelijk mensen erbij betrekken. Een bijkomend voordeel van crowdfunding is dat dit tegelijkertijd zorgt voor naamsbekendheid en daarmee het zoeken en vinden van moeder vergemakkelijkt.
Adopteer een moeder
We bieden de mogelijkheid een moeder te “adopteren” waarbij je voor 150 euro een moeder kunt sponsoren (het is natuurlijk ook mogelijk dit samen te doen, of in 10 termijnen van 15 euro). Van dit geld wordt de DNA-afname en vaststelling geregeld. Als dank ontvangt de sponsor een foto van de moeder (als de moeder instemt) en wordt de sponsor geïnformeerd als er een match is (met wie de match is wordt alleen medegedeeld met toestemming van de betrokkenen).
Sponsoring
Iedereen die voor meer dan 150 euro doneert mag voor de duur van een jaar een bericht plaatsen op onze speciale partnerpagina. Op deze website maken we een speciale partnerpagina waarop bedrijven en particulieren een bericht kunnen plaatsen. Dit mag een promotiebericht zijn, maar ook een meer persoonlijk bericht.
Fondsen
We willen fondsen gaan aanschrijven met het verzoek ons eenmalig of jaarlijks geld ter beschikking te stellen.
Acties
Als geïnteresseerden ons willen steunen via een sponsoractie, dan kunnen ze een gratis een actiepagina krijgen op onze website, zodat de sponsoren van deze actie via deze speciale actiepagina kunnen worden geïnformeerd.
Aandenken
Verder denken we aan de mogelijkheid om bij bepaalde donaties een klein aandenken (bijvoorbeeld hangertje) uit Indonesië te geven.